بستن پرونده و توقیف مطبوعات پس از سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای

آیت‌الله خامنه‌ای در اجتماع جوانان که تحت عنوان دیدار یار در اول اردیبهشت ۱۳۷۹ در مصلی تهران برگزار شد ضمن انتقاد شدید از عملکرد برخی از مطبوعات در قداست شکنی مسایل اساسی اسلام و ارزشهای انقلاب اسلامی با بیان اینکه برخی از مطبوعات به پایگاه های دشمن تبدیل شده اند گفت:

«من‌ با آزادی‌ و تنوع‌ مطبوعات‌ مخالف‌ نیستم‌ و اگر به‌ جای‌ بیست روزنامه‌، دویست روزنامه‌ نیز در ایران‌ منتشر شود، خوشحال تر خواهم‌ بود و از این‌ که‌ مطبوعات‌ و روزنامه‌ها در این‌ کشور زیاد باشند هیچ‌ احساس‌ بدی‌ ندارم‌. اگر مطبوعات‌ همانگونه‌ که‌ در قانون‌ اساسی‌ مشخص‌ شده‌است‌ مایه‌ روشنگری‌ باشند، مصالح‌ کشور را رعایت‌ کنند و به‌ نفع‌ مردم‌ و دین‌ قلم‌ بزنند، این‌ مطبوعات‌ هر چه‌ بیشتر باشند بهتر است‌».

او همچنین اهتمام برخی از مطبوعات به تشویش افکار عمومی ایجاد اختلاف و بدبینی در مردم و خوانندگان نسبت به نظام را شدیداً تقبیح و نکوهش کرد و گفت:

«گویا ده تا پانزده روزنامه‌، از یک مرکز هدایت‌ می‌شوند، از تیترهای‌ شبیه‌ به‌ هم‌ در قضایای‌ مختلف‌ استفاده‌ می‌کنند، قضایای‌ کوچک را بزرگ‌ جلوه‌ می‌دهند و تیترهایی‌ استفاده‌ می‌کنند که‌ هر کس‌ به‌ آنها نگاه‌ کند، تصور خواهد کرد که‌ در این‌ کشور همه‌ چیز از دست‌ رفته‌ است‌. آنها روح‌ امید را در جوانان‌ می‌میرانند، روح‌ اعتماد اعتماد به‌ مسؤولین‌ را در آحاد مردم‌ تضعیف‌ می‌کنند و نهادهای‌ اصلی‌ کشور را مورد اهانت‌ قرار می‌دهند».

رهبر جمهوری اسلامی از روش برخی از مطبوعات به عنوان شارلاتانیزم مطبوعاتی یاد کرد و اضافه کرد:

«در دنیایی‌ که‌ روزنامه‌نگاری‌ آنها، مدل‌ برخی‌ از روزنامه‌های‌ ما محسوب‌ می‌شود، به‌ قانون‌ اساسی‌ و مجلس‌ قانونگذاری‌ حمله‌ نمی‌کنند و در قبال‌ یک قانون‌، هوچی‌گری‌ نمی‌شود اما این‌ دسته‌ از مطبوعات‌ ما از صاحبان‌ اصلی‌ این‌ روشها هم‌ قدم‌ جلوتر گذاشته‌اند، قانون‌ اساسی‌ و سیاستهای‌ اصلی‌ کشور را مورد اهانت‌ قرار می‌دهند، قضایای‌ کوچکی‌ را درشت‌نمایی‌ می‌کنند و در هر حادثه‌ای‌ که‌ واقع‌ می‌شود، فضای‌ کشور را از تهمت‌ و افترا پر می‌سازند».

بعد از این سخنرانی تعداد ۱۸ روزنامه و مجله از طرف قوه قضاییه با استناد به به ماده ۱۳ قانون اقدامات تامینی  سال ۱۳۳۹ استناد شده بود که مقرر داشته «برای حفظ امنیت باید وسایل و آلات در دست مجرمان و مجانین خطرناک قبل از وقوع حادثه جمع شود»، توقیف شدند.

مجلس وقت با تفسیر قانونی تلاش کرد این قانون را غیر قابل تسری به مطبوعات بداند اما شورای نگهبان و سپس مجمع تشخیص مصلحت در فرایندی عجیب آن را شامل مرور زمان کردند که حکایت دیگری دارد.

عبدالله عبدی