حاج آقا درود، جنابعالی دادستان بودید و پیشنهاد عفو به کمیسیون عفو میدادید؟

یا اینکه قاضی شرع بودید و در صورت اعتراض متهم، با حکومت قانون آن سالها از حکم خود عدول میکردید وپرونده را برای رسیدگی به شعبه دیگری ارجاع میدادید؟

یا بعنوان معاون وزیر اطلاعات با پیشنهادهای عفو محکومان موافقت می کردید؟

این عفو ها که می فرمایید مربوط به چه مقطع زمانی است؟

ضمنا پیرو سوال قبلی که عرض کردم در مورد آن پرونده بکلی سری که چون اسم نیاوردید من هم نمی نویسم؛ نفرمودید جنابعالی و شیخ علی رازینی بعنوان دادستان و حاکم شرع ابتدا به تشخیص خود از مشهد عزیمت و در تهران، با ایجاد بازداشتگاه اختصاصی رسیدگی را شروع کردید یا حکمی به شما داده شد؟

خودتان فرمودید با گزارشی که به رهبرِ موسس جمهوری اسلامی دادید و از رفتارهای سخت آن سالها که باب بود و توجیه شرعی او ناراحت و باعث انتشار فرمان هشت ماده ای شدید.

آیا آن رفتارهای سخت خلاف اصل ۳۹ قانون اساسی و قانون مجازات اسلامی- تعزیرات نبود؟ و بعد از آن دوره سخت ادامه نیافت؟

در دوره معاونت و قائم مقامی شما در وزارت اطلاعات حداقل تا سال ۱۳۷۸ که که مسئولیت داشتید، آن رفتارهای سخت با استمرار داشت یا نداشت؟

و بطور کلی، تعزیر متهم با هر مجوزی را، خلاف شرع و قانون اساسی میدانید یا خیر؟